อิเล็กทรอนิกส์เป็นส่วนสำคัญในสังคมยุคใหม่ แต่ขยะอิเล็กทรอนิกส์ (ขยะอิเล็กทรอนิกส์) นำเสนอความท้าทายที่ซับซ้อนและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในเส้นทางสู่เศรษฐกิจหมุนเวียน ซึ่งเป็นระบบเศรษฐกิจที่ยั่งยืนมากขึ้น ซึ่งมุ่งเน้นไปที่การรีไซเคิลวัสดุและการลดขยะให้เหลือน้อยที่สุด การเพิ่มความท้าทายของขยะทั่วโลกคือความชุกของการรีไซเคิลที่ไม่ซื่อสัตย์โดยบริษัทที่อ้างว่าเป็นการรีไซเคิลอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ แต่จริงๆ แล้วกำจัดทิ้งด้วยวิธีอื่น เช่น ในหลุมฝังกลบหรือการขนส่งของเสียไปยังประเทศอื่น

งานวิจัยใหม่จาก Hypothetical Materials Lab ที่ University of Pittsburgh Swanson School of Engineering ได้พัฒนากรอบการทำงานเพื่อทำความเข้าใจตัวเลือกที่ผู้รีไซเคิลต้องทำและบทบาทที่การป้องกันฉ้อโกงทางดิจิทัลอาจมีในการป้องกันแนวทางปฏิบัติในการรีไซเคิลที่ไม่ซื่อสัตย์

คริสโตเฟอร์ วิลเมอร์ คณะเพื่อนวิลเลียม เคปเลอร์ ไวท์ฟอร์ด และรองศาสตราจารย์ด้านเคมี กล่าวว่า "อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มีผลกระทบอย่างมากต่อสิ่งแวดล้อมตลอดวงจรชีวิต ตั้งแต่การขุดวัตถุดิบหายากไปจนถึงการผลิตที่ใช้พลังงานสูง ไปจนถึงกระแสขยะอิเล็กทรอนิกส์ที่ซับซ้อน และวิศวกรรมปิโตรเลียมซึ่งเป็นผู้นำห้องปฏิบัติการวัสดุสมมุติฐาน "โมเดลเศรษฐกิจหมุนเวียนมีความเหมาะสมอย่างยิ่งในการบรรเทาผลกระทบแต่ละอย่าง แต่ขยะอิเล็กทรอนิกส์น้อยกว่า 40 เปอร์เซ็นต์ในปัจจุบันคาดว่าจะนำกลับมาใช้ใหม่หรือรีไซเคิลได้ หากเทคโนโลยีของเราจะยั่งยืน สิ่งสำคัญคือเราต้องเข้าใจอุปสรรค สู่การรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์"

บริษัทในสหรัฐอเมริกาบางแห่งที่ยกย่องแนวทางการรีไซเคิลที่ปลอดภัย มีจริยธรรม และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ไม่เคยรีไซเคิลสิ่งที่พวกเขาได้รับมากนัก แต่ขยะอิเล็กทรอนิกส์กลับถูกกักตุน ละทิ้ง หรือส่งออกอย่างผิดกฎหมาย ระหว่างปี 2014 ถึงปี 2016 Basel Action Network ใช้ตัวติดตาม GPS ในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ส่งไปยังผู้รีไซเคิลของสหรัฐฯ แสดงให้เห็นว่า 30% ของผลิตภัณฑ์สิ้นสุดที่ต่างประเทศ

นักวิจัยได้พัฒนากรอบแบบจำลองที่วิเคราะห์การจัดการอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่หมดอายุการใช้งานที่ไม่ซื่อสัตย์และสิ่งที่ทำให้ผู้รีไซเคิลต้องดำเนินกิจกรรมที่เป็นการฉ้อโกง พวกเขาพบว่าวิธีหลักในการรับประกันว่าผู้รีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์จะมีส่วนร่วมในการปฏิบัติที่ซื่อสัตย์โดยมีการควบคุมดูแลขั้นต่ำคือการทำให้มันเป็นตัวเลือกที่ทำกำไรได้มากกว่า โดยการลดต้นทุนของการรีไซเคิลหรือการเพิ่มบทลงโทษสำหรับการฉ้อโกง

“อุปสรรคหลักในการรีไซเคิลอย่างซื่อสัตย์คือต้นทุน” แดเนียล แซลมอน หัวหน้าทีมวิจัย นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาในภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้าและคอมพิวเตอร์กล่าว "การค้นพบหลักประการหนึ่งของเราคือ หากเราพบวิธีที่จะทำให้บริษัทรีไซเคิลมีกำไรมากขึ้น เราจะมีการรีไซเคิลที่ไม่ซื่อสัตย์น้อยลง เงินอุดหนุนที่ตรงเป้าหมาย บทลงโทษที่สูงขึ้นสำหรับการฉ้อโกง และผู้ผลิตที่รับรองว่าอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ของพวกเขาสามารถรีไซเคิลได้ง่ายขึ้นคือสิ่งที่ สามารถแก้ปัญหานี้ได้"

นักวิจัยยังแนะนำว่าให้ใช้บล็อคเชนเป็นการควบคุมโดยบุคคลที่สามที่เป็นกลางเพื่อหลีกเลี่ยงการรีไซเคิลที่ฉ้อฉล

"แบบจำลองของเรากล่าวถึงอิทธิพลของการตรวจสอบและการกำกับดูแล แต่การรายงานตนเองโดยบริษัทต่างๆ ทำให้เกิดความไม่ซื่อสัตย์ ในทางกลับกัน สิ่งที่ชอบบล็อกเชนไม่เป็นเช่นนั้น" วิลเมอร์ ผู้ก่อตั้ง Ledger วารสารวิชาการฉบับแรกที่ตรวจสอบโดยเพื่อนซึ่งอุทิศให้กับบล็อกเชน กล่าว และสกุลเงินดิจิทัล "การใช้บันทึกที่ไม่เปลี่ยนรูปอาจเป็นวิธีหนึ่งในการป้องกันการฉ้อโกงและปรับพฤติกรรมระหว่างผู้รีไซเคิลให้สอดคล้องกับเศรษฐกิจหมุนเวียน"

งานนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการวิจัยเศรษฐกิจหมุนเวียนที่ได้รับทุนสนับสนุนจาก NSF ซึ่งนำโดย Melissa Bilec รองผู้อำนวยการ Mascaro Center รองศาสตราจารย์ด้านวิศวกรรมโยธาและสิ่งแวดล้อมและ Roberta A. Luxbacher คณะ Fellow ที่ Pitt