การรักษาที่ประสบความสำเร็จขึ้นอยู่กับการระบุสาเหตุที่แท้จริง สุนัขที่ไม่สามารถระบุสาเหตุของอาการคันได้ หรือสุนัขที่รักษาโรคต้นเหตุแล้วไม่สามารถกำจัดอาการคันได้ จะต้องได้รับการจัดการทางการแพทย์สำหรับอาการคัน ยาต้านอาการคันที่สั่งจ่ายโดยทั่วไป ได้แก่ กลูโคคอร์ติคอยด์และกรดไขมันจำเป็น ไซโคลสปอริน และอ็อกลาซิทินิบ การรักษาอาการคันด้วยยาแก้แพ้ การเลี้ยงสุนัข เป็นเรื่องปกติ แต่ความสำเร็จในการรักษาอาการคันนั้นมีความผันแปรสูง การวิจัยในปัจจุบันไม่สนับสนุนการใช้ยาแก้แพ้เพื่อบรรเทาอาการคันในสุนัข กลูโคคอร์ติคอยด์เป็นสเตียรอยด์ต้านการอักเสบ มักถูกพิจารณาว่าเป็นยาที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการจัดการอาการคัน อย่างไรก็ตาม ยาเหล่านี้สามารถก่อให้เกิดผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ ได้แก่ ความหิว กระหายน้ำ และปัสสาวะมากเกินไป ยาเหล่านี้ยังกดการทำงานของต่อมหมวกไต และเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคเบาหวานและการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะทุติยภูมิ ดังนั้น ยาเหล่านี้จึงมีการกำหนดเฉพาะในสถานการณ์ที่จำกัดเท่านั้น สเปรย์เฉพาะที่ที่มีกลูโคคอร์ติคอยด์อาจเป็นทางเลือกที่มีประสิทธิภาพแทนยาเม็ด ตราบใดที่ใช้อย่างเหมาะสม การใช้กลูโคคอร์ติคอยด์เพื่อควบคุมอาการคันที่เกิดจากการติดเชื้อเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสม