ต่อมาพระเจ้าวิลเลียมผู้พิชิตทรงมีพระราชกฤษฎีกาว่าควรแทนที่ด้วยการตอนและการทำให้ไม่เห็นสำหรับทุกคนยกเว้นอาชญากรรมการล่ากวางหลวง แต่การแขวนคอได้รับการแนะนำโดย Henry I อีกครั้งในฐานะวิธีการประหารชีวิตสำหรับความผิดจำนวนมาก แม้ว่าวิธีการประหารชีวิตแบบอื่น เช่น การต้ม การเผา และการตัดศีรษะมักถูกใช้ในยุคกลาง แต่การ แขวนคอ ในศตวรรษที่ 18 ได้กลายเป็นหลักการลงโทษสำหรับอาชญากรรมในเมืองหลวง ศตวรรษที่สิบแปดยังเป็นจุดเริ่มต้นของการเคลื่อนไหวเพื่อยกเลิกโทษประหารชีวิต ในปี 1770 วิลเลียม เมเรดิธ เสนอ "การลงโทษตามสัดส่วนที่มากขึ้น" สำหรับอาชญากรรม เขาถูกติดตามในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 โดย [นักปฏิรูปกฎหมายและทนายความทั่วไป] ซามูเอล โรมิลลี และ [นักกฎหมาย นักการเมือง และนักประวัติศาสตร์ชาวสกอตแลนด์] เจมส์ แมคอินทอช ซึ่งทั้งสองคนเสนอร่างกฎหมายเข้าสู่รัฐสภาเพื่อพยายามลดมูลค่าอาชญากรรมเล็กน้อย