เด็กบางคนตระหนักว่าการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมส่วนใหญ่เกิดขึ้นเมื่อแม่ผู้ให้กำเนิดตัดสินตนเองทางด้านการเงินและ/หรือทางอารมณ์ว่าไม่สามารถเลี้ยงดูลูกได้ และรู้สึกว่าไม่มีอะไรจะได้มาจากการสงสัยหรือค้นหาครอบครัวที่เกิดของพวกเขา เด็กเหล่านี้ชอบที่จะปล่อยให้การรับเลี้ยง บุตรบุญธรรม เป็น "ข้อตกลงที่เสร็จสิ้น" และย้ายไปอยู่กับสิ่งที่พวกเขาเป็นอยู่ในขณะนี้โดยปล่อยให้อดีตอยู่ในอดีต ไม่มีอะไรผิดปกติกับบุตรบุญธรรมที่ไม่แสดงความกังวลเกี่ยวกับพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด และเช่นเดียวกัน ไม่มีอะไรผิดกับบุตรบุญธรรมที่แสดงความสนใจเช่นนี้ ปฏิกิริยาทั้งสองเป็นเรื่องปกติหากบางครั้งเจ็บปวดการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมเป็นกระบวนการที่บุคคล หนึ่งรับอุปการะ เลี้ยงดูจากบิดามารดาหรือผู้ปกครองทางสายเลือดหรือตามกฎหมายของบุคคลนั้น ซึ่งโดยปกติจะเป็นเด็ก การรับบุตรบุญธรรมตามกฎหมายเป็นการโอนสิทธิ์และความรับผิดชอบ ทั้งหมดอย่างถาวร รวมทั้งการเป็น บุตรบุญธรรมจากพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดไปยังพ่อแม่บุญธรรมซึ่งแตกต่างจาก ระบบ ผู้ปกครองหรือระบบอื่นๆ ที่ออกแบบมาเพื่อการดูแลเด็ก การรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมมีวัตถุประสงค์เพื่อทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสถานะอย่างถาวร และด้วยเหตุนี้จึงต้องได้รับการยอมรับจากสังคม ไม่ว่าจะผ่านการลงโทษทางกฎหมายหรือทางศาสนา ในอดีต บางสังคมได้ออกกฎหมายเฉพาะเกี่ยวกับการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม ในขณะที่บางสังคมใช้วิธีการที่เป็นทางการน้อยกว่า (โดยเฉพาะสัญญาที่ระบุสิทธิในการรับมรดก และความรับผิดชอบ ของผู้ปกครอง ระบบการรับบุตรบุญธรรมสมัยใหม่ที่เกิดขึ้นในศตวรรษที่ 20 มีแนวโน้มที่จะอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์และข้อบังคับ ที่ครอบคลุม