มลพิษทางอากาศในระดับสูง โดยเฉพาะฝุ่นละอองขนาดเล็ก (PM2.5) และโอโซนในระดับที่น้อยกว่า อาจเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเกิดมะเร็งในช่องปาก ชี้ให้เห็นถึงการศึกษาครั้งแรกในประเภทนี้ จำนวนผู้ป่วยรายใหม่และผู้เสียชีวิตจากมะเร็งปากเพิ่มขึ้นในหลายส่วนของโลก ปัจจัยเสี่ยงที่ทราบ ได้แก่ การสูบบุหรี่ การดื่มสุรา ไวรัสฮิวแมนแพปพิลโลมา และในบางส่วนของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การเคี้ยวหมาก ("ปาอัน") ซึ่งเป็นส่วนผสมของส่วนผสมที่ห่อด้วยใบพลู การสัมผัสกับโลหะหนักและการปล่อยมลพิษจากโรงงานปิโตรเคมีก็มีส่วนพัวพันกับการพัฒนาของโรค ในขณะที่มลพิษทางอากาศ โดยเฉพาะ PM2.5 เป็นที่ทราบกันดีว่าเป็นอันตรายต่อระบบทางเดินหายใจและสุขภาพหัวใจและหลอดเลือด เพื่อหาคำตอบว่ามลพิษทางอากาศอาจมีบทบาทในการพัฒนามะเร็งช่อง ปาก หรือไม่ นักวิจัยได้ขุดฐานข้อมูลมะเร็ง สุขภาพ การประกันภัย และคุณภาพอากาศระดับประเทศ พวกเขาวัดระดับมลพิษทางอากาศโดยเฉลี่ย (ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ คาร์บอนมอนอกไซด์ โอโซน ไนโตรเจนมอนอกไซด์ ไนโตรเจนไดออกไซด์ และฝุ่นละอองขนาดต่างๆ) ซึ่งตรวจวัดในปี 2552 ที่สถานีตรวจวัดคุณภาพอากาศ 66 แห่งทั่วประเทศไต้หวัน ในปี 2555-2556 พวกเขาตรวจสอบบันทึกสุขภาพของชายอายุ 40 ปีขึ้นไปจำนวน 482,659 คนที่เคยรับบริการด้านสุขภาพเชิงป้องกัน และได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการสูบบุหรี่/การเคี้ยวหมาก