ในปี 2012 หลังจากการละลายนานนับทศวรรษ ส่วนต่อขยายที่ลอยอยู่ของ Zachariae Isstrøm ก็พังทลายลง และธารน้ำแข็งก็ถอยกลับเข้าสู่แผ่นดินอย่างรวดเร็ว และแม้ว่าฤดูหนาวปี 2021 และฤดูร้อนปี 2022 จะหนาวจัดเป็นพิเศษ แต่ธารน้ำแข็งก็ยังคงถอยห่างออกไปเรื่อยๆ เนื่องจากทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะกรีนแลนด์เป็นทะเลทรายที่เรียกว่าอาร์กติก ปริมาณน้ำฝนในบางพื้นที่ต่ำเพียง 25 มม. ต่อปี แผ่นน้ำแข็งจึงไม่สร้างใหม่เพียงพอที่จะบรรเทาการละลาย อย่างไรก็ตาม การประเมินปริมาณน้ำแข็งที่สูญเสียไปและกระบวนการที่เกิดขึ้นในแผ่นน้ำแข็งนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ภายในของแผ่นน้ำแข็งซึ่งเคลื่อนที่น้อยกว่าหนึ่งเมตรต่อปีนั้นยากต่อการตรวจสอบ ซึ่งจำกัดความสามารถในการคาดการณ์ที่แม่นยำ เป็นเรื่องที่น่าทึ่งมากที่เราสามารถตรวจจับการเปลี่ยนแปลงความเร็วเพียงเล็กน้อยจากข้อมูล GPS ที่มีความแม่นยำสูง ซึ่งท้ายที่สุดแล้ว เมื่อรวมกับแบบจำลองการไหลของ น้ำแข็ง จะทำให้เราทราบได้ว่าธารน้ำแข็งเคลื่อนตัวลงมาบนพื้นได้อย่างไร "เป็นไปได้ว่าสิ่งที่เราพบในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของกรีนแลนด์อาจเกิดขึ้นในส่วนอื่นๆ ของพืดน้ำแข็ง ธารน้ำแข็งจำนวนมากได้เร่งตัวและบางลงใกล้กับขอบในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ข้อมูล GPS ช่วยให้เราตรวจจับได้ว่าความเร่งนี้แพร่กระจายบนบกมากน้อยเพียงใด ซึ่งอาจเป็นไปได้ 200 -300 กม. จากชายฝั่ง หากถูกต้อง การเปลี่ยนแปลงของน้ำแข็งต่อการสูญเสียมวลโดยรวมของเกาะกรีนแลนด์จะมากกว่าที่แบบจำลองปัจจุบันแนะนำ