Kelley และเพื่อนร่วมงานทราบว่าจำนวนเงินที่ใช้ไปกับการรักษาพยาบาลนั้นแตกต่างกันไปตามประเภทของความเจ็บป่วย โดยโรคสมองเสื่อมจะใช้เงินมากที่สุด การใช้จ่ายนอกกระเป๋าสำหรับบุคคลหรือคู่สมรสของพวกเขาที่เสียชีวิตด้วยภาวะสมองเสื่อมนั้นสูงกว่าค่าเฉลี่ยของการเสียชีวิตด้วยโรคระบบทางเดินอาหารหรือมะเร็งมากกว่าสองเท่า ค่าใช้จ่ายเหล่านี้ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายบ้านพักคนชราซึ่งคิดเป็นร้อยละ 56 ของค่าใช้จ่ายเฉลี่ยในผู้ที่เป็นโรคอัลไซเมอร์ จนถึงตอนนี้ ความพยายามในการส่งเสริมการออกกฎหมายเพื่อช่วยเหลือ การดูแลผู้สูงอายุ เกี่ยวกับข้อกำหนดการดูแลระยะยาวนั้นถือว่าแพงเกินไป ผู้เขียนคาดการณ์ว่าแนวโน้มทางการเงินสำหรับผู้สูงอายุในทศวรรษหน้ากำลังจะหมดกำลังใจ จนกว่าจะมีใครคิดแผนทางการเงินที่เหมาะสมได้ พวกเขาสรุปได้ว่า เมื่อคนรุ่นเบบี้บูมเมอร์เกษียณมากขึ้น แม่หม้ายหรือพ่อหม้ายรุ่นใหม่อาจเผชิญกับอนาคตทางการเงินที่ลดน้อยลงอย่างมากเมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับรังไข่ที่เพิ่งหมดไปหลังจากความเจ็บป่วยและการตายของคู่สมรส